Cord Denker: Ünner wieden Heven. Plattdüütsch Leedertexten för Gott un Minschen, för Kark un Welt, Beiheft 25 (2018)
Advent för dat Leven (EG 45), S. 146
All’ns, wat leevt, kümmt ut dien Hannen (Freude, schöner Götterfunken), S. 214
Anfang un Utklang sünd di to egen (EG 175), S. 81
Babel-Gedröhn löppt över alle Grenzen (EG 622), S. 73
Blievt tohoop, un töövt doch mit mi (Taize-Melodie, Nr.: 3), S. 28
Bunt ward de Welt (Schön ist die Welt), S. 56
Christus, deel dat Brood mit uns (EG 425), S. 19
Christus, dien Geist is in uns (Taizé-Melodie, Nr.: 138), S. 35
Christus - Krüüz un Spott (EG 170), S. 25
Christus stiggt op, üm hüüt (Lobe den Herren, EG 316), S. 69
Dank di, dank di, mien Gott (Kanon: EG 336), S. 105
Dank di, wi hebbt eenanner funnen (EG 334), S. 122
Dank för dat Leven, de Leev un dat Licht (EG 337), S. 39
Dat Düüster faat mien Seel an (Es dunkelt schon in der Heide), S. 134
Dat Gegenbild to‘t Leven (Melodie: Uve Urban), S. 40
Dat geiht op Wiehnachten to (Dass du mich einstimmen lässt, OGK 87), S. 152
Dat Gott uns Godes will (Dat du mien Leevsten büst), S. 129
Dat is so gries al üm mi to (EG 274), S. 143
Dat Licht hett sik versteken (EG 376), S. 135
Dat Licht kümmt üm to siegen (EG 452), S. 15
Dat Licht springt op (Gotteshymnus - EG 259), S. 2
Dat ole Johr güng üm de Eck (EG 24), S. 205
Dat Singen fallt swoor (Die Gedanken sind frei), S. 139
De Blader mööt mal fallen (EG 376), S. 136
De Daag ward ümmer kötter (Musevisa, Norwegen), S. 198
De Dag is lang (Doxa to theo, Mikis Teodorakis), S. 218
De Dag is so hell (By yon bonnie Banks, Schottland), S. 95
De Disch steiht dor, de Kelch, dat Brood (EG 193), S. 27
De flockenwirbeln Wintertied (Wenn hier een Putt mit Bohnen steiht), S. 7
De Freid is togegen (Kanon: Viel Glück und viel Segen), S. 118
De Fröhjohrs-Wind kümmt (Im Frühtau zu Berge), S. 42
De Gang dör de Tied (EG 171), S. 29
De Harvstwind bringt den Regen (Es dunkelt schon in der Heide), S. 101
De Heven böögt sik nah de Eer (EG 24), S. 154
De Heven farvt sik rood (EG 321), S. 24
De billig dree König (Die heiling drei Kini), S. 199
Deit uns good, so’n Gebuurtsdag (Pust begut neuklyuzhe, Russland), S. 120
De Kark un ok de Minschen-Welt (EG 503), S. 127
De Küll is vergeten (Der Mai ist gekommen), S. 66
De Maiendaag kleedt sik in Licht (Es tagt der Sonne Morgenstrahl), S. 67
De Maienmaand mit duften Hoor (EG 319), S. 63
De Mai lacht uns so innig (EG 501), S. 68
De Minsch, he steiht so fast in’t Leven (EG 369), S. 137
De Nacht is üm, wer will noch slapen? (EG 266), S. 17
Den Kranich treckt dat nu nah Süüd (Nu falmer skoven trindt om land, DK), S. 102
Den Sommer sien Utklang (Early one Morning, England), S. 86
De Sommer wies sien grotes Hart (EG 324), S. 90
De Oosterdaag kleedt sik in Licht (Es tagt der Sonne Morgenstrahl), S. 43
De Schaddensied vun’t Leven (EG 295), S. 20
De Sommer geiht nu dör dat Land (EG 503), S. 78
De Sommer lett Rosen wassen (Zum Tanze da geht ein Mädel), S. 77
De Sommer, man schrifft em Gedichten (Jetzt kommen die lustigen Tage), S. 85
De Storm grippt nah den Dannenboom (w lesu radilas jolotschka, Russland), S. 155
De Sünn sackt achter Wulken daal (EG 467), S. 22
De Sünnschien ward nu matter (Ein Männlein steht im Walde), S. 91
De Tied, de de Welt beweegt (So Hoist up the John B‘s Sail, Karibik), S. 204
De Tieden ehr Hast (EG 582), S. 14
De Welt liggt dor un töövt op Segen (Am Weihnachtsbaum die Lichter), S. 157
De Wind frischt op (Auld lang syne, Schottland) -, S. 92
De Wind geiht över witte Koppeln (Wem Gott will rechte Gunst), S. 8
De Winter is vergeten (Der Winter ist vergangen) -, S. 57
Dien is de Tied, de Tokunft un (Möge die Straße uns zusammenfuhren), S. 207
Doornen un Spott schüllt di krönen (EG Rheinland - Lippe, 671), S. 44
Dor kaamt dree Lüüd vun Oosten her (I saw three ships, England), S. 158
Dor steiht sied ole Tieden (Am Brunnen vor dem Tore), S. 138
Dor stunn dat Krüüz, dor sä de Dood sien Woord (EG 488), S. 46
Droom un düüster Biller (Gdy sie Chrystus rodzi, Polen, EG 53), S. 159
Du büst de Anfang - du büst de Utklang (Taize-Leeder, Nr.: 21), S. 208
Du lütte Stadt, mien Bethlehem (O Little Town of Bethlehem, GB, EG 55), S. 160
Du ole Eer kiekst so bedröövt (Nu tändas tusen juleljus, Schweden), S. 162
Dütt is een Fröhjohrsmorgen (Trubadurvise - Norwegen), S. 58
Düüster hett Macht (Fürchte dich nicht, Ki.tag-L.Heft, 1981,1), S. 30
Düüster liggt de Chaos-Floot (EG 331), S. 98
Een Dankleed stiggt tohööchd (EG 321 II), S. 103
Een Duft stiggt op ut Gras un Gröön (Del dufter lysegront af graes, DK), S. 79
Een gode Hand, de Sorgenwelt to drägen (Mel.: S.Fietz oder EG 65), S. 32
Een Johr bringt Maand un Weken (EG 295), S. 209
Een Johr trock den Hoot (EG 582), S. 210
Een Oosterleed, dat klingt un swingt (EG 103), S. 47
Een Schipp bringt uns den Heven (EG 8), S. 147
Een Steen fallt ut de Hand (EG SH 620), S. 124
Een Steen rullt dör den Heven (Der Mond ist aufgegangen, EG 482), S. 215
Eerdenfrucht un Levensmoot (EG 262), S. 126
Eer un Heven singt em to (Taize-Melodie: Nr.: 131), S. 45
Festlich spannt de Sünn ehrn Bogen (Weiße Schwalben sah ich fliegen), S. 72
Fest un Freden - Harten wied (EG 13), S. 49
Freid is dor (Europa-Hymne: Freude, schöner Götterfunken), S. 5
Freid kümmt to Eer (Joy to the World, England), S. 163
Freid un Segen strahlt nu kloor (EG 13), S. 201
Gah du mit uns dör de Tieden, gode Gott! (Taize-Leeder, Nr.: 33), S. 196
Gerecht geiht dat to, wenn Christus regeert (Taize-Melodie: Nr.: 131), S. 48
Gode Gott, de Gang is swoor (EG 331), S. 140
Gott, diene Leev is as een weke Hand (EG 622), S. 21
Gott, diene Leevd is fründlich un gedürig (EG 622), S. 121
Gott, füü’rflammen Geist, Levensherr! (EG 125), S. 74
Gott gifft uns Aten (EG 432), S. 113
Gott, över uns dien Freden (Kanon, EG 436), S. 50
Gott, schick uns dat Licht (Komm, Herr, segne uns! EG 170), S. 212
Gott, Schöpferkraft, dien Woord (EG 272), S. 75
Gott vun ewig, uns Moder un Vadder (EG 188), S. 217
Gries de Tied un swoor de Heven (Freude, schöner Götterfunken), S. 144
Groff den Storm siene Hand un sien Hulen (Red River Valley, USA), S. 93
Gröne Wischen, gele Blomen (Wo de Oostseewellen trecken), S. 141
Gröön dat Land (Schleswig-Holstein meerumschlungen), S. 3
Groot de Welt un lütt de Minsch (EG 487), S. 114
Güng nu wedder mal een Johr (Schneewalzer), S. 213
Harvst bringt Küll vun wieden (Bunt sind schon die Wälder), S. 99
He breedt de Tied vor uns ut (OGK 87), S. 34
He, ho, bringt de Oornt nu in! (Kanon: Hejo, spann den Wagen an!), S. 89
Heijo, de Wind, he, S. 94
He kümmt to uns vun wieden (Komm, lieber Mai, und mache), S. 61
Hell ward de Welt dör dat Licht (EG 539), S. 149
Heven steiht apen (EG 373), S. 71
Höört de Glocken lüden (Alle Jahre wieder), S. 165
Höört, een Ropen weckt dat Land! (EG 504), S. 109
Hüüt fleegt de Spöön bit in de Nacht (Christmas in the Old Man’s Hat, Irland), S. 167
In diene Hannen, Vadder (Taize-Melodie, Nr.: 30), S. 33
Ik meen, ik weet (Dass du mich einstimmen lässt, OGK 87), S. 115
Ik seh de Rosen blöhen (EG 30), S. 169
In dulci jubilo - de wiede Welt ward froh (EG 35), S. 170
In düsse Daag vull Düüsterkeit (Amazing Grace, USA), S. 171
Is doch as wenn Engel singen (EG 54), S. 172
Is jo so de Tied ehr Oort (Himlen är så härligt blå, Schweden), S. 211
Jesus, Winterbloom, Gott-Kind, Fredensdroom (EG 44), S. 180
Ji Kinner, ji Groten, un jedereen löppt (EG 43), S. 178
Klingt, Leeder, singt de Wiehnacht ut (Kling, Glöckchen!), S. 176
Klingt ut de Hööchde as Engel ehr Sang (EG 48), S. 179
Knapp is de letzte Snee bi Sied (Mein Vater war ein Wandersmann), S. 11
Koorn fallt in den Acker (EG 98), S. 52
Kumm, Christus, to uns (Kanon: Herr, bleibe bei uns! EG 483), S. 133
Kümmt ut dat All, bringt düüstere Tieden (Menyböl az angyal, Ungarn), S. 177
Laat de Sünn luchten (EG 449), S. 80
Laat di sehn, o Gott, laat di sehn! (EG 621), S. 117
Laat uns dien Freden sehn (Taize-Leeder, Nr.: 42), S. 183
Laat uns ropen, laat uns singen, hüüt schüllt unse Leeder klingen! (EG 29), S. 200
Licht för dat Leven, dat sik dat höögt (EG 116), S. 182
Licht, Freid un Leven (EG 455), S. 185
Licht grööt de Welt (Kanon: Mache dich auf und werde licht), S. 148
Licht is dor in düüster Nacht (EG 487), S. 188
Licht, Lust un Leven (EG 398), S. 12
Licht strahlt ut’t Düüster (EG 373), S. 16
Lütte Stadt, al meist vergeten (Zumba, zumba, welch ein Singen, Spanien), S. 175
Lütte Vagel, dor op den Ast (Tumbalaika, jiddisch Leed), S. 60
Lütt Nachtigall, stimm an! (Lieb Nachtigall, wach auf!), S. 187
Maakt wied de Seel, maakt groot dat Hart (EG 1), S. 150
Mal streev de Dood nah Macht un Stand (EG 170), S. 41
Nah vele Johren kaamt wi hier, üm Gott Dank to singen (EG 316), S. 128
Noch hett Düüsterkeit de Macht (Hark, the Herald Angels Sing, England), S. 186
Nu geiht de Küll över Land (Es ist für uns eine Zeit angekommen), S. 9
Nu is’t so wied (Should auld acquaintance be forgot), S. 36
Nu kann de Wiehnacht kamen (Julekveldsvise, Norwegen), S. 189
Nu kümmt een niges Johr to Stand (Que será, será, USA), S. 206
Oh, wat Lachen un Spijöök (In der Weihnachtsbäckerei), S. 168
Oosterdaag, de Sünn, de Heven (EG 166), S. 53
Oostern, dat Woord, dat Levenswoord (EG 108), S. 51
Op dat hoge Dack vun‘n Schooster (Don Gato, Spanien), S. 59
Op de Plaaster-Steen (Brown Girl in the Ring, Karibik), S. 88
Opstohn ut Ruin un Trümmer (Deutschland-Lied), S. 4
Över uns de wiede Heven (Tek saulite tacedama, Lettland), S. 192
Pingsten, dien Lüchten (EG 398), S. 70
Röögt sik de Glocken, denn bevert de Heben (EG 66), S. 132
Rosenrood in sachte Klöör (EG 454), S. 54
Sachter geiht hüüt de Wind (Leise rieselt der Schnee), S. 166
Schenk uns dien Licht! (Kanon: Sende dein Licht, EG 172), S. 161
Schöpfer, Christus, Geistgott, dree in een (Kanon EG 672.4), S. 219
Seht, de gode Tied is ran (EG 18), S. 191
Seht, dor achter’t Krüüz de Morgen-Sünn (Taize-Melodie, Nr.: 015), S. 26
Shalom, leve Lüüd! (Kanon, Israel, EG 434), S. 164
Singen un Danzen (Ännchen von Tharau), S. 130
Singt dat Maienlicht den Heven hell (Tulpen aus Amsterdam), S. 64
Singt Gott ut alle Landen (Laudate omnes gentes), S. 1
So as ut Leevde un ut Licht (EG 142), S. 190
Sommerdaag un Rosenduft (EG 138), S. 76
Sommer söcht den Dichtersmann (Upe nesa ozolinju, Lettland), S. 83
Sorgen un Lasten schüllt uns nich drücken (Taize-Melodie, Nr.: 50), S. 38
Speel un lachen Singsang (EG 380), S. 116
Steern un Dannengröön, Gott-Kind, Minschensöhn (EG 44), S. 181
Steiht de Josef tögerich dor (Steht a bocher, Tumbalalaika), S. 173
Storm jaagt de Wulken, ritt an de Bööm (When I’m sixty four), S. 96
Süht de Sünn bald kränklich ut (Himlen är så härligt blå, DSP 133), S. 97
Sünd man lütte Hannen (Bettina Wegner: „Kinder“), S. 112
Sünn, du grote Füüer-Ball (Himlen är så härligt blå, DSP 133), S. 107
Sünn - Wulken, Wind, Regen (ut „Pomp & Circumstance March“), S. 104
Swatt is de Nacht ehr Kleed (Santa Lucia, Italien / Schweden), S. 151
Swatt is de Nacht, ruug is de Nacht (EG 46), S. 194
Swore Wulken treckt vun wieden (Weiße Schwalben sah ich fliegen), S. 100
Tieden ward heller, Oostern is dor (EG 116), S. 55
Üm uns to dat söte Licht (Sah ein Knab ein Röslein stehn), S. 142
Uns Poggen seht ji jumpen (Nun will der Lenz uns grüßen), S. 65
Un wedder klingt uns dat in‘t Ohr (EG 362), S. 111
Urgrund vor Tieden, Schöpfung as een Strieden (EG 403 II.), S. 184
Ut de Deepde, ut de Nacht (Peter Janssens: Unser Leben sei ein Fest), S. 220
Ut Leevde to dat Leven (EG 67), S. 37
Veel Arbeid möök dat Plögen (EG 508), S. 106
Veel weer to sehn (Mull of Kintyre), S. 108
Vor uns de nie‘en Straten (EG 395), S. 6
Wat mi Moot maakt un wat mi ophölpt (Taize-Melodie, Nr.: 17), S. 31
Wat schüllt wi nu drinken (Zeven dagen lang, Bots / Niederlanden), S. 125
Weer düsse Eer nich (Kanon: Nach dieser Erde wäre da keine), S. 62
Wees mi good un holl mi fast (Love me tender, USA), S. 123
Weltengott, erbarm di! (Orthodoxe Liturgie, Ukraine, EG 178.9), S. 156
Welten-Nacht ward koold un swatter (EG 36), S. 174
Welt, stell di in‘t bunte Licht, S. 13
Wenn ik mal oold bün (When I’m sixty four, England), S. 131
Wied is de Welt (Schön ist die Welt), S. 84
Wied weer över uns de Heven (EG 352), S. 87
Wiehnacht maakt sik schöön (Jingle Bells, USA), S. 203
Wiehnachtsdag un de Christgebuurt (Il est né le divin enfant, Frankriek), S. 197
Wi glöövt, Gott steiht uns all to Sied (EG 184), S. 216
Wi hebbt een’n Herrn vun anner Slag (EG 377), S. 23
Wi höört den Morgen klingen (EG 302), S. 82
Wi höört uns singen (Wsród nocnej ciszy, Polen), S. 195
Wintertied, du hest so’n düüster Wesen (Tomtarnas julnatt, Schweden), S. 153
Winter un Wiehnacht (EG 398), S. 193
Winter-Wind, so ruug un koold (Schneewalzer), S. 10
Wo de Goodheit wahnt (Taize-Melodie: Ubi caritas et amor, EG SH 624), S. 202
Wo een Minsch sien Tied verschenkt (Wo ein Mensch Vertrauen gibt), S. 119
Wo good, wenn de Advent uns singt (EG 70), S. 145
Wulken bedrängt (Wir haben Gottes Spuren festgestellt), S. 110